สบายดี คือคำกล่าวสวัสดีของคนลาว ภาษาลาวเป็นลาวที่พูดตรงๆ ไม่ซับซ้อนมาก มีพยัญชนะทั้งหมด 26 ตัวและมีเพิ่มอีกหนึ่งตัวคือ ร รวมเป็น 27 ตัว 
ขอบคุณภาพจาก twitter.com/LaosToday
มาดูความเป็นเสน่าของคนลาวที่พูดภาษาลาว คนลาวในแต่ภาค (ภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคคใต้) เหมือนกับประเทศไทย แต่คนลาวจะไม่มีสำเนียงการพูดเป็นภาษากลาง แต่ละภาคก็พูดสำเนียงของตน ซึ่งก็เป็นเสน่าอย่างที่น่าสนใจ เพราะต่างคนต่างพูดสำเนียงของตนเอง และจะได้รู้ว่าคนนี้มาจากภาคไหน นอกจากนี้คนลาวยังมีหลายชนเผ่าอยู่รวมกันแต่แยกเป็นเผ่าใหญ่ 3 ชนเผ่า คือ ลาวสูง ลาวกลาง(ลาวเทิง) ลาวลุ่ม ดูเหมือนจะจำแนกชนเผ่าจากที่อยู่อาศัย ลาวสูงเป็นชาวลาวที่อาศัยอยู่ในเขตภูเขาสูง
เช่น ชาวม้ง
เย้า มูเซอ ลาฮูและชาวเขาเผ่าต่างๆ
ส่วนมากอาศัยอยู่ในเขตภาคเหนือของลาว ซึ่งอาศัยการปลูกข้าวตามภูเขา(เรียกว่าทำไร่) ลาวกลางผลาวเทิง) อาศัยอยู่ในเขตที่ราบสูง
เช่น ชาวบูน
มะกองงวน ตะโอย ตาเลียง ละเม็ด ละเวน
กะตัง ฯลฯ
ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ทางภาคใต้ของประเทศ อาศัยการทำไร่เหมือนกันกับลาวสูง ส่วนลาวลุ่ม หมายถึงชาวลาวที่อาศัยอยู่ในเขตที่ราบ ได้แก่ เชื้อชาติ ลาว
ภูไท ไทดำ ไทลื้อ ฯลฯ อาศัยการทำนา ปัจจุบันรัฐบาลลาวได้มีนะโยบายให้ชนเผ่าลาวสูง ลาวกลาง ลงมาอยู่ที่ราบลุ่มตามแม่น้ำเพื่อลดการตัดไม้เพื่อทำกิน
ประเทศลาวมีชื่อเรียกเต็มๆว่า สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เรียกสั้นๆว่า สปป.ลาว
ประเทศลาวมีเนื้อที่ทั้งหมด 236,800 ตารางกิโลเมตร มีพรมแดนติดต่อกับจีน ทางทิศเหนือ ติดต่อกับพม่าทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ติดต่อกับเวียดนามทางทิศตะวันออก ติดต่อกับกัมพูชาทางทิศใต้ และติดต่อกับประเทศไทยทางทิศตะวันตก กั้นด้วยแม่น้ำโขงเป็นบางช่วง มีประชากรทั้งหมด 6,850,000 คน ในวันที่ 1 มีนาคม 2013 โดย Laos (Lao People's Democratic Republic) Economic Statistics and Indicators
ภาษาที่ใช้ทางราชการคือ ภาษาลาว ในภาษาอังกฤษ คำว่าลาวที่หมายถึงชื่อประเทศลาว สะกดว่า "Laos" ส่วนลาวที่หมายถึงคนลาวและภาษาลาวใช้ "Lao"
ลักษณะภูมิอากาศ ประเทศลาวอยู่ในภูมิอากาศเขตร้อน มีลมมรสุมแต่ไม่มีลมพายุ สำหรับเขตภูเขาภาคเหนือและเขตเทือกเขา อากาศมีลักษณะกึ่งร้อนกึ่งหนาว อุณหภูมิสะสมเฉลี่ยประจำปีสูงถึง 15-30 องศาเซลเซียส และความแตกต่างของอุณหภูมิระหว่างกลางวันกับกลางคืนมีประมาณ 10 องศาเซลเซียส จำนวนชั่วโมงที่มีแสงแดดต่อปีประมาณ 2,300-2,400 ชั่วโมง (ประมาณ 6.3-6.5 ชั่วโมงต่อวัน) ความชื้นสัมพัทธ์ของอากาศมีประมาณร้อยละ 70-85 ปริมาณน้ำฝนในฤดูฝน (ตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงตุลาคม) มีร้อยละ 75 - 90 ส่วนในฤดูแล้ง (ตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน ถึงเมษายน) ปริมาณน้ำฝนมีเพียงร้อยละ 10-25 และปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่อปีของแต่เขตก็แตกต่างกันอย่างมากมาย เช่น เขตเทือกเขาบริเวณทางใต้ได้รับน้ำฝนเฉลี่ยปีละ 300 เซนติเมตร ขณะที่บริเวณแขวงเชียงขวาง แขวงหลวงพระบาง แขวงไชยบุรี ได้รับเพียงแค่ 100-150 เซนติเมตร ส่วนแขวงเวียงจันทน์และแขวงสุวรรณเขตในช่วง 150-200 เซนติเมตร เช่นเดียวกับแขวงพงสาลี แขวงหลวงน้ำทา และแขวงบ่อแก้ว
ประเทศลาวมีการแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 17 แขวง(จังหวัด) ในหนึ่งแขวงมีหลายเมื่อง มี 1 เขตปกครองพิเศษเรียกว่า นครหลวง (คือเมืองหลวงของประเทศ เรียกชื่อเต็มว่า นรหลวงเวียงจันทร์)
แขวงอัตปือ- แขวงบ่อแก้ว
- แขวงบริคำไชย
- แขวงจำปาศักดิ์
- แขวงหัวพัน
- แขวงคำม่วน
- แขวงหลวงน้ำทา
- แขวงหลวงพระบาง
- แขวงอุดมไชย
- แขวงพงสาลี
- แขวงสาระวัน
- แขวงสุวรรณเขต
- นครหลวงเวียงจันทน์
- แขวงเวียงจันทน์
- แขวงไชยบุรี
- แขวงไชยสมบูรณ์
- แขวงเซกอง
- แขวงเชียงขวาง
